دسته‌بندی محصولات

سازنده:

نوع پوست

ترتیب بر اساس:

دهانشویه

دهان‌ شویه مایعی است که برای افزایش بهداشت دهان و دندان، کاهش درد و ناراحتی دهان، ایجاد رطوبت کافی برای بافت‌های دهان و همچنین از بین بردن بوی بد دهان مورد استفاده قرارمی‌گیرد. بنابراین باید این مایع را در دهان، دندان‌ها، لثه و زبان بچرخانید تا به سلامت دهان کمک کنید. می‌توان دهان‌ شویه‌های مخصوص دهان را با تجویز پزشک یا بدون تجویز خریداری کرد. به این ترتیب می‌توان آنها را براساس کاربرد و ترکیبات شان به گروه‌های آرایشی، درمانی یا ترکیبی از هر دودسته بندی کرد. استفاده از بهترین دهان‌ شویه به جای مسواک زدن‌ و کشیدن نخ‌دندان به تنهایی باعث حفظ سلامت دهان نمی‌شود. باید فقط بعد از مسواک زدن دندان از دهان‌ شویه استفاده‌کرد.
بعضی از مردم استفاده از دهانشویه را به عنوان بخشی از مراقبت‌های بهداشتی روزمره در نظر می گیرند اما برخی نیز تنها برای از بین بردن بوی بد دهان از آن استفاده می کنند. واقعیت این است که هیچ راهنمای سفت و سختی برای این که در چه شرایطی از دهانشویه باید استفاده شود وجود ندارد. در هر صورت دهانشویه فلوراید دار به تقویت مینای دندان و مقابله با بیماری لثه کمکی نمی کند مگر این که پس از مسواک زدن و نخ کشیدن آن را استفاده کنید. دندان ها باید هنگامی که در معرض دهانشویه قرار می گیرند کاملاً تمیز باشند.

دهانشویه

دهانشویه موردنیاز شما را باید دندانپزشک تان مشخص کند. دهانشویه های فلوراید دار معمولا برای کسانی که میزان پوسیدگی بالایی دارند، پیشنهاد میشود. که معمولا دو نوع دارند. با مصرف روزانه و یا با مصرف هفتگی (مثل دهانشویه هایی که در مدارس تجویز میشدند.) . استفاده خودسرانه و بدون تجویز این دهانشویه ها میتواند اثرات سمی داشته باشد. امروزه به این نتیجه رسیده اند که بهترین شیوه استفاده از فلوراید، افزودن مقدار مجاز آن به آب خوراکی شهری هست.

  • الکل : تمام کارشناسان در مضر بودن الکل در دهانشویه هم نظرند، چون الکل دهان را خشک و زخم و التهاب را تشدید می کند و هیچ فایده ضدعفونی کنندگی ندارد.
  • فلوراید : فلوراید ماده بحث برانگیز دیگری است که از یک سو به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند و از سوی دیگر استفاده درازمدت از آن ممکن است عوارض خطرناکی را برای کل بدن به دنبال داشته باشد.
  • فنول : فنول ماده اصلی موجود در دهان شویه های ضدعفونی کننده است. شکی نیست که فنول باکتری های پلاک را از بین می برد، اما از این نظر به اندازه کلرهگزیدین مفید نیست.
  • روغن درخت چای : روغن درخت چای دهان را مرطوب می کند. به علاوه سودمندی آن در درمان خونریزی لثه و زخم های دهان به اثبات رسیده است.
  • کلرهگزیدین: کلرهگزیدین ماده ای ضدپلاک و ضدقارچ است که وجود آن در دهانشویه برای درمان و یا پیشگیری از بیماری های داخل دهان، مانند هالیتوز یا بدبویی دهان ضروری است.
  • پراکسید هیدروژن: این ماده به دلیل اثر اکسیدکنندگی پرطرفدارترین سفید کننده دندان به شمار می آید که میکروب ها را واقعاً از بین می برد و همچنین به دلیل واکنش کف کنندگی ذرات پنهان شده را از دندان ها دور می کند.

کلرید سدیم: کلرید سدیم همان نمک طعام است که برای کشتن باکتری ها، کاهش التهاب، التیام زخم ها و تخلیه چرک از دهان پس از انجام جراحی های دهان یا ابتلا به عفونت عالی است.

  • دهانشویه ضدعفونی کننده : دهانشویه ضدعفونی کننده احتمالاً پرکاربردترین دهان شویه است که معمولاً حاوی الکل است. این نوع دهانشویه رشد باکتری ها را متوقف می کند و عفونت را از بین می برد.
  • دهانشویه فلوراید : دهانشویه فلوراید حاوی سدیم فلوراید است که دندان ها را قوی می کند و از آن ها در برابر پوسیدگی محافظت می کند. مراقب باشید که از دهان شویه فلورایددار در مقدار زیاد استفاده نکنید، چون ممکن است برای سلامت عمومی بدن مضر باشد.
  • دهانشویه زیبایی : دهانشویه زیبایی هیچ اثری بر سلامت دندان، دهان و لثه ندارد و صرفاً برای خوشبو کردن دهان قبل از قرار ملاقات یا مصاحبه شغلی کاربرد دارد.
  • دهانشویه طبیعی : دهانشویه طبیعی در مدت ده سال گذشته به عنوان جایگزین دهانشویه های الکلی به محبوبیت قابل توجهی دست یافته است. شیوه تاثیرگذاری این نوع دهان شویه غالباً مانند معادل هایی است که برای درمان عفونت یا زخم به کار برده می شود.
  • دستور مصرف روی دهانشویه، در مورد مقدار استفاده و مدت زمان نگه داشتن در دهان را دقیقاً رعایت کنید.
  • دهانشویه را عموماً باید یک مدت مشخص پس از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن غرغره کنید.
  • از دندانپزشک معالج خود بخواهید تا بهترین دهانشویه را به شما معرفی کند.
  • دهانشویه را ننوشید!
  • استفاده از دهانشویه برای کودکان کوچکتر از 7 سال مناسب نیست، چون ممکن است آن را قورت بدهند.
  • کنترل بهتر جرم و پلاک

مواد ضدعفونی کننده آنتی باکتریال موجود در بسیاری از دهانشویه های “درمانی” باکتری های عامل ایجاد جرم و پلاک دندان را از بین می برد و به پیشگیری از بیماری های لثه و پریودنتال ناشی از تشکیل شدن جرم کمک می کند.

  • جلوگیری و کنترل هالیتوز یا بوی بد دهان

تعداد افرادی که از بوی بد دهان خود ناراحت هستند، مشخص نیست؛ به علاوه تذکر دادن این موضوع به اطرافیان دچار این مشکل ممکن است باعث رنجش و شرمساری ایشان شود. به همین دلیل استفاده از دهان شویه برای رفع بوی بد دهان برای آسودگی خاطر خود و نزدیکان مان مفید است.

  • کمک به درمان التهاب و بیماری لثه

پس از ابتلا به بیماری های لثه فقط دندانپزشک می تواند آن را درمان کند. با این حال التهاب ناشی از عفونت را می توان با استفاده از دهان شویه مناسب حاوی تمام یا چند مورد از مواد اولیه ای چون کلرهگزیدین، متیل پارابن، پراکسید هیدروژن، بنزالکونیوم کلرید، تری کلوزان و هگزتیدین بهتر درمان کرد. تمام ترکیبات اشاره شده با هدف کشتن باکتری های بدی تهیه می شوند که به طور مداوم در دهان تولید می شوند.

  • تقویت دندان ها

تاثیر فلوراید بر تقویت دندان ها اثبات شده است. اما باید بدانید که مصرف درازمدت فلوراید ممکن است اثرهای جانبی نامطلوبی به دنبال داشته باشد. اگر چه فلوراید غالباً مفیدترین ماده دهانشویه برای قوی تر کردن دندان ها معرفی می شود، اما در واقع این مواد مقابله کننده با باکتری ها هستند که از دندان ها محافظت و آنها را تقویت می کنند.

  • از بین بردن باکتری های دهان و دندان

دهانشویه های درمانی، پلاک ها و باکتری ها دهان را از بین برده و همچنین از بروز مشکلاتی چون التهاب لثه ها جلوگیری می کنند.

  • از بین بردن باقیمانده غذا از لابلای دندان ها

دهانشویه در اصل به عنوان محلولی تمیزکننده یا ضدعفونی کننده برای مناطقی است که با مسواک به آن ها دسترسی نداریم. دهانشویه ها آخرین باقیمانده های غذا را که با مسواک و کشیدن نخ دندان از دهان خارج نشده اند را پاکسازی می کنند.

  • سفید کردن دندان ها

دهانشویه های حاوی مقادیر بالای پراکسید هیدروژن و گاهی بی کربنات سدیم مینای دندان را سفید می کند. فراورده های سفید کننده لکه های بزرگتر ایجاد شده در ناحیه های عاج نمایان دندان را که مینای آن ساییده شده است از بین نمی برد.

هر چند استفاده از دهان شویه دندان ها و لثه ها را سالم تر می کند، اما بهتر است از عوارض احتمالی آن نیز آگاه باشید:

  • دهانشویه های حاوی کلرهگزیدین در صورت استفاده درازمدت دندان ها را لکه و دهان را بدمزه می کنند.
  • مصرف بلندمدت دهانشویه های حاوی الکل دهان را خشک می کند و باکتری های خوب را از بین می برد. به علاوه این دسته از دهانشویه ها به مرور زمان لثه را تحریک می کنند.
  • به خاطر داشته باشید که دهانشویه جایگزینی برای مسواک زدن و نخ دندان محسوب نمی شود و تنها زمانی اثر مطلوب را به جا می گذارد را که پس از تمیز کردن فیزیکی به کار برده شود.