آنتی اکسیدان ها مواد شمیایی هستند که از انجام فرآیند اکسیداتیو در بدن پیشگیری می‌کنند و رادیکالهای آزاد بدن را از بین می‌برند. در نتیجه دیگر آسیبی به بدن وارد نمی‌شود و سلامت عمومی بدن ارتقا پیدا می‌کند. این مواد شیمیایی در سلول های بدن وجود دارند و باعث آسیب دیدن و تخریب شدن رادیکال ها می شوند. آنتی اکسیدان ها، حاوی ویتامین های آ، ث، ای و سلنیوم هستند که در میوه، سبزیجات، غلات و حبوبات یافت می شوند.

برخی از افراد با مصرف مکمل ها، آنتی اکسیدان های بیشتری وارد بدن شان می کنند.
یافته های دانشمندان نشان می دهند، آنتی اکسیدان ها بدن را در مقابل ابتلا به انواع سرطان، سرما خوردگی و … حفاظت می کنند.

رادیکال‌های آزاد، اصطلاحی عمومی است که برای ترکیبات بسیار واکنش پذیر، به کار می‌رود. یعنی این مواد می‌توانند به سلول‌های طبیعی بدن مانند دی ان ای، متصل شوند و در نهایت به آن‌ها آسیب برساند. رادیکال‌های آزاد اغلب با آسیب‌های سلولی که منجر به پیشرفت سرطان می‌شود، مرتبط هستند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند ناشی از منابع خارجی مانند سیگار یا سایر سموم باشند، اما بسیاری از آن‌ها از متابولیسم نرمال در بدن نشات می‌گیرند.

رادیکالهای آزاد سبب بروز مشکلات زیر می‌شوند:

پیری زودرس

آسیب به پوست

آسیب به نسج و بافت های بدن

فعال شدن ژن ها و سلولهای معیوب در بدن

سه آنتی اکسیدان اصلی عبارت است از: بتا کاروتن ، ویتامین ث و ویتامین ای. شما می توانید با مصرف میوه های قرمز، صورتی، نارنجی، آبی و زرد رنگ این مواد را وارد بدن تان کنید.

ویتامین C که در مرکبات و  آب میوه؛ میوه‌های توتی و  سایر میوه‌ها؛  سبزیجات به رنگ سبز تیره؛ فلفل قرمز و سبز.

ویتامین E که در روغن‌های گیاهی، غلات کامل، و سبزی‌های برگ‌دار سبز یافت می‌شود.

سلنیوم که در غلات کامل، اغلب سبزی‌ها، گوشت مرغ، تخم مرغ‌، و اغلب فراورده‌های لبنی یافت می‌شود.

بتاکاروتن که میوه‌ها وسبزی‌هایی مانند کلم براکلی، اسفناج، هویج، سیب‌زمینی شیرین، فلفل سبز و قرمز، زردآلو، طالبی یافت می‌شود.

التهاب روند بازسازی پوست را مختل می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها با کاهش التهاب به پوست اجازه می‌دهند خود را ترمیم و آسیب‌دیدگی‌ها را اصلاح کند. برخی از آنتی اکسیدان‌ها مانند ویتامین C می‌توانند تولید کلاژن را تحریک کنند.

رادیکال‌های آزاد و قرار گرفتن مکرر در معرض نور خورشید می‌تواند باعث تغییر در تولید ملانین پوست و ایجاد لکه‌های تیره و ناهموار بودن رنگ پوست شود. آنتی اکسیدان‌ها با کاهش فتودمیج‌ها (آسیب‌های ناشی از قرارگیری طولانی در معرض اشعه‌ها) می‌توانند از رنگ‌دانه‌سازی غیر طبیعی پوست جلوگیری کنند.

برخی از آنتی اکسیدان‌ها مانند ویتامین C برای مهار تیروزیناز به‌ کار می‌روند؛ آنزیمی که تولید ملانین را تحریک می‌کند.

همان‌طور که گفته شد برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها را بدن خود تولید می‌کند و برخی دیگر از طریق خوردن میوه‌ها و مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان تأمین می‌شود.

این میوه‌ها شامل:

آلوبخارا

کشمش

بلوبری

شاه‌توت

توت‌فرنگی

تمشک

آلو

پرتقال

انگور قرمز

گیلاس

درباره ی آنتی اکسیدان ها ادعاهای زیادی وجود دارد؛ چنان که گفته می شود آن ها در درمان سرطان و در تقویت سیستم دفاعی بدن بسیار موثر هستند. تنها عده ی کمی می دانند که آنتی اکسیدان ها واقعا چه چیزی هستند و این ناآگاهی به نفع تولید کنندگان مواد غذایی تمام می شود؛ چرا که اطلاعات کمتر باعث می شود خیلی راحت تر با انواع خوراک ها و غذاها کنار بیایید.

بی شک، آنتی اکسیدان ها برای سلامتی سودمند و مفید هستند، ولی برای بهره مندی بیشتر از آن ها، می بایست ابتدا برخی فرضیات را از میان برداریم.

1- رادیکال های آزاد می بایست نابود شوند.

اما نه به سرعت

2- همه ی آنتی اکسیدان ها یکسان عمل می کنند.

حتی شبیه هم نیستند

3- آنتی اکسیدان ها تنها از میوه ها و سبزیجات به دست می آیند.

این طور نیست!

4- غذاهای غنی شده با آنتی اکسیدان، سالم تر و مفیدتر هستند.

نه الزاما!

5- اگر من ورزش کنم و از مکمل ها استفاده کنم، کاملا سالم خواهم بود.

ممکن است این گونه نباشد!