تسکین درد و التهاب
هنگامی که بدن یک مزاحم را تشخیص می‌دهد، یک واکنش بیولوژیکی را برای حذف آن آغاز می‌کند. مهاجم می‌تواند یک جسم خارجی مانند خار، محرک یا عامل بیماری‌زا باشد. پاتوژن‌ها شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر ارگانیسم‌ها هستند که باعث عفونت می‌شوند. گاهی اوقات بدن به اشتباه سلول‌ها یا بافت‌های خود را مضر تشخیص می‌دهد.
این واکنش می‌تواند منجر به بیماری‌های خود ایمنی مانند دیابت نوع ۱ شود. کارشناسان معتقدند التهاب ممکن است در ایجاد طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مزمن نقش داشته باشد. نمونه‌هایی از این موارد، سندرم متابولیک است که شامل دیابت نوع ۲، بیماری قلبی و چاقی می‌شود. افراد مبتلا به این شرایط اغلب سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی در بدن خود دارند.
یکی از راه‌های تسکین درد ، استفاده از کرم ها و پمادهای تسکین دهنده است. در بین داروهای ضد درد موضعی پماد گرفتگی عضلات محصولی پرکاربرد است. داروهای ضد درد معمولا رایحه‌ای آشنا و آرامش‌بخش دارند و شما می‌توانید آن‌ها را مستقیم به محل آسیب‌دیده برسانید . وقتی دچار زانو درد می‌شویم، به‌طور طبیعی تمایل داریم محل درد را ماساژ بدهیم. کرم ها، پماد ها و روغن هایی که با استفاده موضعی روی محل آسیب‌دیده، به تسکین درد کمک می‌کنند.
معنی التهاب در پزشکی این است که التهاب به فرآیند مبارزه بدن شما با چیزهایی که به آن آسیب می‌رساند، مانند عفونت‌ها، جراحات و سموم، در تلاش برای التیام خود، می‌گویند. وقتی چیزی به سلول های شما آسیب می‌زند، بدن شما مواد شیمیایی آزاد می‌کند که باعث واکنش سیستم ایمنی شما می‌شود. این پاسخ شامل آزادسازی آنتی بادی ها و پروتئین ها و همچنین افزایش جریان خون در ناحیه آسیب دیده است.
در مورد التهاب حاد، مانند بریدگی روی زانو یا سرماخوردگی، کل فرآیند معمولاً چند ساعت یا چند روز طول می‌کشد.
التهاب مزمن زمانی اتفاق می‌افتد که این پاسخ ادامه داشته باشد و بدن شما را در حالت هوشیاری دائمی قرار دهد. با گذشت زمان، التهاب مزمن ممکن است تأثیر منفی بر بافت‌ها و اندام‌های شما داشته باشد. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که التهاب مزمن نیز می‌تواند در طیف وسیعی از شرایط، از سرطان گرفته تا سکته، نقش داشته باشد.
استفاده از داروهای ضد درد موضعی ، درست روی محل آسیب‌دیدگی، می‌تواند بهترین گزینه باشد؛ خصوصاً برای افرادی که دستگاه گوارش آن‌ها در اثر یک مشکل رایج واکنش خوبی به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی نشان نمی‌دهد یا به هر دلیلی تمایل ندارند قرص مصرف کنند.
درباره این‌که آیا این کرم‌ها و پمادهای تسکین دهنده درد واقعاً مؤثر هستند یا نه، همیشه تردیدهایی وجود داشته و مطالعات ادامه دارند. فهمیدن این‌که آیا یک درمان تأثیرگذار است یا نه، می‌تواند کار دشواری باشد.
کرم ضد درد فرموله شده بر مبنای علمی، طبیعتاً برای مدت‌زمانی درد را تسکین می‌دهد و می‌تواند مؤثر و کارآمد باشد، اما اثر دارونما (طی مراحل مطالعه و بررسی میزان اثرگذاری ضد دردهای موضعی)، عامل اصلی پیچیده‌کننده موضوع در درمان ، یک مسئله ذهنی مانند درد است.
از طرف دیگر، هیچ شکی وجود ندارد که داروی فعال می‌تواند به پوست نفوذ کرده و وارد بدن شود. طبیعتاً اگر فقط قسمت دردناک بدن را به صورت موضعی در معرض داروی تسکین دهنده درد قرار دهیم، می‌بایست در معرض عوارض جانبی کمتری نسبت به مصرف خوراکی مسکن‌ها قرار بگیریم.
- متیل سالیسیلات : ترکیبی است که از گیاهان وینترگرین (گیاهانی معطر و همیشه سبز از خانواده Ericaceae) به دست می‌آید و به عنوان ماده مؤثره در پماد ضد درد بدون نسخه یافت می‌شود. این ترکیب ابتدا باعث خنک شدن و سپس گرم شدن عضله شده و به این ترتیب درد عضلات را کاهش می‌دهد .این ویژگی می‌تواند در اثرگذاری پماد گرفتگی عضلات هم مفید باشد.
- کپسایسین: طعم تند فلفل قرمز، ناشی از ماده‌ای شیمیایی به نام کپسایسین است. این ماده همچنین ماده مؤثره بسیاری از داروهای ضد درد بدون نسخه مانند پماد گرفتگی عضلات و کرم تسکین دهنده درد است. حس سوزش ناشی از تماس با کپسایسین، اثری فراتر از این دارد که صرفاً ذهن شما را از درد منحرف کند، اگرچه این کار را نیز به خوبی انجام می‌دهد.
- منتول: حس خنک کنندگی معروف منتول، نقطه مقابل حس سوزشی است که کپسایسین ایجاد می‌کند. با این‌حال انتظار نمی‌رود این ماده مانند کپسایسین باعث بی‌حسی شود.
این ماده سبب می‌شود ذهن فرد کاملاً از درد یا سایر تحریکات احتمالی منحرف شود و به این ترتیب، مقابل درد مقاومت بیشتری ایجاد می‌کند، اما درمانی برای دلیل ایجاد درد یا التهاب نیست.
منتول یک ماده مؤثره است که در بیشتر محصولات سنتی موضعی ضد درد مانند پماد گرفتگی عضلات یافت می‌شود. بنابراین اولین بویی که از این محصول به مشام می‌رسد یادآور خاطراتی از گذشته خواهد بود.
اکثر مسکن های موضعی نباید بیشتر از هفت روز استفاده شوند. استفاده از آن‌ها برای زمانی طولانی‌تر از حد تعیین‌شده، ممکن است بثورات پوستی یا حتی گاهی سوختگی شیمیایی در پی داشته باشد. در صورت بدترشدن شرایط یا تحریک ناحیه، استفاده از این محصول را متوقف کنید.
اگر درد شدید شما را رها نمی‌کند، ممکن است وقت آن باشد که با پزشک خود صحبت کنید. او می‌تواند به شما کمک کند تا مشکل درد های مداوم خود را حل کنید و حتی ممکن است نسخه‌ای حاوی مسکن های موضعی قوی‌تر برای تان تجویز کند.
