پوست آسیب دیده
پوست یک عضو زنده است ، هرچند فوقانی ترین لایه آن لایه شاخی (اِستراتوم کورنِئوم) و رو پوست (اپیدرم) بوده که سطح پوست را تشکیل می‌دهند و متشکل از سلول های زنده و مرده هستند و در هر فرد حدود ۳۰ هزار عدد از این سلول ها در هر دقیقه ریزش می‌کنند. با این وجود سلول های زنده پوست دائماً در قسمت زیری تر رو پوست تولید شده تا جایگزین این سلول ها گردند. در زیر رو پوست، درم قرار گرفته که حاوی عروق خونی، پایانه‌های عصبی و غدد است.
لایه‌ای از چربی در زیر درم قرار می‌گیرد و به عنوان یک عایق، ضربه گیر و منبع انرژی عمل می‌کند. بدن هر انسان در مدت زمان یک زندگی ۷۰ ساله، متوسط حدود ۴۷/۵ کیلوگرم پوست دور می‌ریزد و هر ماه تمام پوست هر فرد عوض شده و نو می‌شود.
زمانیکه پوست آسیب می‌بیند، از طریق ترمیم بافت آسیب دیده و جایگزین ساختن بافت از دست رفته با سلول های جدید، پاسخ می‌دهد. طی روند ترمیم، بافت مرده یا آسیب دیده، ابتدا توسط بافت اسکار و به تدریج با سلول های جدید سالم جایگزین می‌شود.
هر آسیبی که منجر به ضایعه پوستی شود، در صورتی که ضایعه سطحی باشد مسئله مهمی نیست. ممکن است رگ های خونی میان پوست آسیب دیده و باعث خون‌ریزی شود. خون از رگ های خونی نشت پیدا کرده، منجر به تشکیل لخته می‌شود. فیبروبلاست ها و دیگر یاخته های اختصاصی ترمیمی تکثیر شده و به ناحیه آسیب دیده مهاجرت می‌کنند.
صدها بیماری پوستی وجود دارد که بر سلامت انسان ها تاثیر می گذارد. شایع ترین بیماری های پوستی می تواند علائمی مشابه داشته باشد :
- آکنه : نوعی بیماری پوستی است باعث بروز جوش‌های سرسفید، سرسیاه، قرمز، چرکی ، ندولار و کیستیک در نقاط مختلف بدن می‌شود. آکنه بیشتر در بین نوجوانان دیده می‌شود؛ اگرچه ممکن است به دلایلی در سنین دیگر نیز بروز کند.
- پسوریازیس :یکی از بیماری‌های پوستی خود ایمنی مزمن است، که باعث می‌شود سلول‌های پوستی سریع‌تر از حد طبیعی تکثیر شوند. این باعث می‌شود پوست ملتهب شده و پولک‌دار (فلس مانند) شود.
- اگزما : اگزما یا درماتیت آتوپیک بیماری است که باعث قرمزی و خارش پوست می‌شود و در کودکان شایع‌تر است. اصولا اگزما مزمن است و نوعی حساسیت پوستی محسوب می‌شود.
- روزاسه : یک بیماری پوستی شایع است که باعث قرمزی و بیرون‌زدگی رگ های خونی صورت می‌شود. همچنین ممکن است برجستگی های کوچک ، قرمز و چرکی ایجاد کند.
- کهیر :بثورات پوستی قرمز، برجسته و خارش‌دار است که گاهی توسط یک ماده حساسیت زا بروز می‌کند. خوشبختانه مسری نیست و برای پیشگیری از آن باید از خوردن مواد غذایی که به آن‌ها حساسیت دارید اجتناب کنید.
- و …
- روتین دوش گرفتن خود را دوباره ارزیابی کنید
اگر زمان دوش گرفتن یا حمام کردن از صابون یا دیگر شوینده‌های معطر استفاده می‌کنید شاید بهتر باشد که به دنبال شوینده‌هایی فاقد عطر و رایحه باشید زیرا این رایحه ها اغلب می‌توانند در خشکی پوست نقش داشته باشند. بهتر است شوینده‌هایی را انتخاب کنید که حاوی مرطوب‌کننده هستند.
- از مرطوب‌کننده مناسب استفاده کنید.
اگر پیش از این بعد از دوش گرفتن یا حمام کردن از مرطوب‌کننده استفاده نمی‌کردید وقت آن است که شروع کنید! همچنین هر زمانی که پوست تان در معرض آب قرارگرفته یا تغییر شدیدی در دما ایجاد شده است باید از لوسیون‌های مرطوب‌کننده برای مرطوب کردن پوست آرنج یا زانو استفاده کنید.
هنگام انتخاب لوسیون یا کرم به دنبال محصولاتی باشید که حاوی روغن زیتون ، روغن نارگیل، کره کاکائو و شی باتر هستند.
- بهترین محصولات مراقبتی را برای پوست خود انتخاب کنید.
اگر خشکی پوست آرنج یا زانوی شما ناشی از بیماری‌هایی مانند اگزما یا پسوریازیس است محصولات مخصوصی وجود دارد که علائم شما را تسکین می‌دهد. با یک پزشک یا متخصص پوست در مورد روش‌های درمانی بدون نسخه یا با نسخه که در دسترس است، صحبت کنید.
پوست خشک در اثر تماس زیاد با آب و موادشوینده و پاک‌کننده‌های مختلف، خشک‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌شود. رعایت برخی نکات قبل و بعد شستشوی پوست اگزمایی می‌تواند در کاهش خشکی و افزایش رطوبت آن کمک‌کننده باشد. اگر پوست خشکی دارید، به موارد زیر توجه کنید.
- شستشوی صحیح دست‌ها: دست‌ها را حداقل به مدت 20 ثانیه با آب و صابون بشویید. مطمئن شوید که کف‌دست‌ها، پشت‌دست‌ها، بین انگشتان و ناخن‌ها را به‌خوبی تمیز می‌کنید. از آب‌ولرم به جای آب‌داغ استفاده کنید. زیرا آب‌داغ، روغن‌های طبیعی پوست شما را ازبین می‌برد.
- استفاده از صابون مرطوب‌کننده: باتوجه با این موضوع که بسیاری از صابون‌ها چربی پوست را از بین برده و باعث خشک‌شدن و ترک‌خوردن آن‌ها می‌شوند، بهتر است از صابون و شوینده‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید. توصیه می‌شود از صابون‌های حاوی موادی مانند گلیسیرین و لانولین اجتناب کنید.
- استفاده مداوم از مرطوب‌کننده: حتما بلافاصله بعد از شستشوی پوست اگزمایی از کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌های مناسب استفاده کنید. پیشنهاد می‌شود به جای لوسیون‌ها از کرم‌ها یا پمادها استفاده کنید، زیرا محتوای آب زیادی دارند و بنابراین مانع از خروج آب از پوست می‌شوند.
- پوشیدن دستکش: پس از استفاده از مرطوب‌کننده، 1 تا 2 ساعت دستکش بپوشید. با این‌کار مطمئن میشوید که رطوبت موردنظر به پوست شما می‌رسد. همچنین پوشیدن دستکش در روزهای سرد و بادی می‌تواند از آسیب بیشتر به پوست خشک جلوگیری کند.
- استفاده از بالم پوست: اگر اگزما و خشکی پوست باعث ایجاد ترک و زخم برروی دست شما شده است، از یک مومیایی پوستی مانند وازلین استفاده کنید و آن را مستقیماً روی زخم‌ها یا نواحی ترک خورده بمالید. با این‌کار به کاهش درد و جلوگیری از آسیب بیشتر کمک می‌کنید.
